<< back to all the articles.


Goddeau.com - 28/09/2011
Ugo Dehaes: Women

"Dit moet wel ’the must see van het seizoen’ zijn." Het tot de nok gevulde Kaaitheater deed ons niets anders vermoeden.

Choreograaf Ugo Dehaes (kwaad bloed vzw) presenteerde er zijn nieuwste creatie Women, een combinatie aan vrouwen in een gevarieerd bewegingspalet en een op adem gebaseerde soundscape. We stonden ervoor op de wachtlijst, kregen op het nippertje, net wij, de toch wel bijna laatste plaatsen en hielden onze adem in.
Het begon simpelweg interessant. 8 vrouwen onder een kluster spots. Geen meisjes in onschuld badend, blinkend van jeugdige seksualiteit. Maar vrouwen gedrenkt in het leven. Zelfbewuste, voorzichtige en felle vrouwen-zonder-franje die elk op hun manier bewegen, ademen en zijn. In een sobere setting, die de blik ruimte verleent om te vergelijken en individualiteit te zoeken. En een op adem gebaseerde soundscape, die de naakte naturel van de dames versterkt en in eerste instantie erg intrigeert.
Het begin kondigt een strijd aan of ten minste een verheffing van zoveel gedeelde vrouwelijke warmte, kracht en individualiteit. Helaas, het blijft hoofdzakelijk interessant. De op adem gebaseerde choreografieën behouden originele, zelfrelativerende, mooie en grappige passages. Maar de mechanische uitvoering en wat geforceerd aandoende theatersnapshots beletten dat ze ook echt raken.
Het bewegen op adem vraagt natuurlijk een enorme concentratie, maar het is jammer dat die een bewegingsplezier als individu en groep in de weg lijkt te staan. Alsof de vorm het buikgevoel inperkt, waardoor ook de niet-dansante momenten (het samen lachen, het samen fluisteren) niet oprecht worden beleefd.
Sommige fragmenten manifesteren wel een emotionaliteit binnen het bewegingssysteem. Wanneer de vrouwen zich herhaaldelijk een weg naar voren trachten te slaan,samen maar op individuele wijze, worden we gegrepen door de opwellende vrouwelijke kracht en verbetenheid. We zien geen vrouwen, maar leeuwinnen in een meedogenloze en uitputtende strijd. Deze fragmenten getuigen van de mogelijkheden binnen het systeem die niet continu benut worden.
Daarbij, afgezien van de emotionele lading, dagen de systemen ook te weinig uit. Wanneer je jezelf erop betrapt hun repetitie-opdrachten uit de choreografie te destilleren, komt het besef dat de opvoering je niet vervoert. Een Belgische (het nationalisme dat ons rest) humor gebaseerd op bescheidenheid en zelfspot verlucht de bewegingspatronen. Maar die kunnen desondanks zowel het publiek als de dansers niet blijvend verrassen.
Ugo Deheas presenteert met Women mooi bewegingsmateriaal, met een gepaste soberheid en een verademende zelfrelativering. Zij op de wachtlijst die het niet haalden, hebben zeker iets gemist. Maar geen twijfel dat ze, als Ugo Dehaes met dit materiaal durft verder spelen, een nog veel intensere theaterervaring gaan beleven. Mocht dit een voorstelling van een onderzoeksfase zijn geweest, dan ware het top. Maar als ’eindproduct’ is het te clean, te systematisch. Er is te veel om interessant te vinden en het vult daarom eigen gecreëerde verwachtingen niet in.
En over verwachtingen, dit nog geheel terzijde: misschien moeten ze het hele idee van ’the must see van het seizoen’ maar afschaffen. De programmatie van het theaterfestival is een selectie gemaakt door een selecte jury. En daarvan zijn sommige producties vooral interessant.
- Marieke Breyne

<< back to all the articles.